.
Er is een vermoeden
Er is een vermoeden
van jou
dat kriebelt in m’n buik
als ik denk
aan de lijn van je neus
en de zachte ondeugd
in je ogen.
Er zijn voorzichtige verwachtingen
over jou
die een vreugdedansje maken.
Ik denk dat je m’n maatje bent
en dat ik je wel wil passen.
.
.
.
.
.
.
Dit schreef ik vijf jaar geleden, maar de intensiteit van het vuur dat toen al in me smeulde is enkel nog toegenomen. Dat wij dit jaar gaan trouwen beschouw ik niet als een beginpunt maar eerder als een beloning. De bekroning van een goed wijnjaar.
Onze ranken doorstonden zon en regen, werden liefdevol gevoed door de elementen der natuur. Lust, genegenheid en respect blonken in fiere trossen aan hun wijnstokken. Het plukken alleen al was een feest voor de ziel.
Vlagen van zoete peper en bittere nootmuskaat wedijveren met laurier en kersaroma op onze tong. We proeven het lot en slikken moedig door of genieten languit van zinnestrelende aroma's.
Dit jaar is de tijd van bottelen gekomen, het vastleggen van kwaliteit, het ja-zeggen tegen de dieprode complexheid van klare wijn met een goeie dronk.
Ik chambreer ons, liefste, om alles wat we in ons hebben naar boven te brengen. Ik adem ons in, liefste, om onze kwaliteit tot de laatste atoom in me op te nemen. En dan proef ik en proef ik en proef ik. Maar nooit zal ik ons uitspuwen. Daarvoor zijn we te goed, te lekker, te duur.
Ik drink op ons, liefste en wens je een goeie dronk.
Wij zijn niet bang van bezinksel, droesem is de beste vriend van ons glas want zo vergeten wij nooit wat is, wat nog moet komen en wat was.
Onze ranken doorstonden zon en regen, werden liefdevol gevoed door de elementen der natuur. Lust, genegenheid en respect blonken in fiere trossen aan hun wijnstokken. Het plukken alleen al was een feest voor de ziel.
Vlagen van zoete peper en bittere nootmuskaat wedijveren met laurier en kersaroma op onze tong. We proeven het lot en slikken moedig door of genieten languit van zinnestrelende aroma's.
Dit jaar is de tijd van bottelen gekomen, het vastleggen van kwaliteit, het ja-zeggen tegen de dieprode complexheid van klare wijn met een goeie dronk.
Ik chambreer ons, liefste, om alles wat we in ons hebben naar boven te brengen. Ik adem ons in, liefste, om onze kwaliteit tot de laatste atoom in me op te nemen. En dan proef ik en proef ik en proef ik. Maar nooit zal ik ons uitspuwen. Daarvoor zijn we te goed, te lekker, te duur.
Ik drink op ons, liefste en wens je een goeie dronk.
Wij zijn niet bang van bezinksel, droesem is de beste vriend van ons glas want zo vergeten wij nooit wat is, wat nog moet komen en wat was.
gepost op www.1001 liefdes.be
wil u me blij maken? stemmen op de brief!
(lezen/1/zoeken/neoki/vinden/klikken op de ster)
