M o e d e r w i l g

In het ooibos jaag ik het raadsel achterna. Een wilg wiegt treurig in de wind. Haar taaie takken en ontluikende katten schermen mee in het gevecht tegen snoeibewind. Ik wandel langs winterdijken en zomerbedden, steeds gevolgd door haar wilgentenen, ik nestel me in haar holle stam en schuil voor het knotten, zij kent de tanden van de zaag.

Maar waaibomenhout is sterk en geduldig, zij buigt om niet te knappen, zij wiegt bij het ontwijken van klappen.