-'...en toen werd de heks zooooooo boos, dat ze ONTPLOFTE'.
(Moeder kijkt trots en is tevreden om haar vondst.)

-'Ah, dan is ze popcorn!'
(Driejarige. Ook heel trots en tevreden om de zijne.)

een nieuwe dag is wat ik nodig heb
om me omringd te weten, want weten is
vasthouden, soms tot platknijpen toe

Lenteslaap

 
 
Terwijl buiten onze lippen barsten en onze benen onverwachts pirouettes draaien, trekt in de slaapkamer de hemel open.  Op het bed ligt de lente. 

Ze ademt zacht en droogtrommelwarm. Ik vlij me neer tussen haar bloemen en verwacht straks minstens drie sproeten op m'n neus. 

Bij zonsondergang zal ik haar beslapen, zij legt zich daar bij neer.  Bij zonsopgang schud ik haar door elkaar en laat haar zo achter, open en ontvankelijk voor de volgende nacht.
 
 

Vergeef de reuzen, want zij weten het altijd beter.

Reuzen zouden moeten beseffen dat mensen plattrappen niet de enige manier van leven is.

Mensen zouden moeten beseffen dat reuzen eigenlijk geen reuzen zijn maar kleine mensjes die zichzelf opblazen om anderen te kunnen plattrappen.

Want ze zijn bang, de reuzen.  Heel erg bang om zelf platgetrapt te worden, dus willen ze de anderen verkleinen.  Dat doen ze door zichzelf groter te maken dan ze zijn.

Mensen moeten dus niet boos zijn op reuzen, maar enig mededogen aan de dag leggen.  En vooral niet te veel aandacht schenken aan hun grote voeten en onbehouwen manieren.

Geef hen desnoods een stukje weiland waar ze hun driftbuitjes naar believen op hardnekkig onkruid mogen inlossen.  Maar hou hen vooral geen spiegel voor, ze zien de afmeting van hun werkelijke gedaante toch niet, zo achter die oogkleppen.